Eindelijk tijd!

Day 1

Het heeft even geduurd, maar dan is het eindelijk tijd om naar Kuala Lumpur te gaan! Op het vliegveld bagage ingechecked en samen met Papa, Mama, Femke, Aafke en Bram nog wat gegeten. Dan is het toch echt tijd om door de douane te gaan en nog even langs alle winkeltjes te lopen. Toch maar snel richting de gate, want met zoveel mensen, weet je maar nooit hoe lang het gaat duren! De Airbus 380-800, vliegt pas een week tussen Schiphol en Dubai en is enorm groot. Al valt het van binnen wel mee en zit je gewoon in een vliegtuig. Maar ik geloof best dat business class en first class heel luxe zijn en dan heb je ook nog een bar en restaurant. Maar dat was voor mij helaas iets te veel van het goede, dus zat ik gezellig naast 2 Chineze kinderen die in het begin nogal heen en weer aan het liepen en vervelend waren, maar zodra we opstegen, hadden ze het veel te druk met alle spelletjes en films.

DUBAI, eindelijk dan even het vliegtuig uit. Bijna iemand omver gelopen, omdat ik te veel om me heen zat te kijken en daardoor uitgelachen door een bewaker. Begint goed haha! Security check door en dan opzoek naar de juiste gate: 229, weet niet of ze er ook echt zoveel hebben? Toch nog maar even winkeltjes kijken. Het eerste wat ik tegen kwam was een gouden mobiel!! Stond helaas geen prijs bij, maar dat is meestal ook geen goed teken! Verder stond er een heel rij bij de Mcdonalds. Gelukkig was er iets verderop nog een Kaviaar restaurant, want wat had ik toch zonder gemoeten?! Verder nog een leuke vijver met van die grote dure vissen en ze vonden het meteen nodig om daar een heel parkje omheen te bouwen. Dan loop je op het vliegveld van Dubai, wat heel schoon, netjes en mooi is, de wc binnen en dan bammm: gouden kranen, mooie spiegels met mooie versierde lijsten en gouden beelden, die waren er niet. Tegenvaller.
Gelukkig zei de man bij het boarden ‘alstjeblieft’ tegen me in het Nederlands, dus dat maakt het allemaal weer een beetje goed.
Eenmaal in het vliegtuig kregen we, 20 minuten nadat we eigenlijk al opgestegen zouden zijn, te horen dat er vandaag in India militaire trainingen waren in het luchtruim, dus dat we een andere weg moesten vliegen. Wij waren natuurlijk niet de enige, dus moesten we nog zo’n uur wachten tot we weg konden. Gelukkig hield de entertainment set me wel gezelschap.
Eindelijk aangekomen in Maleisië! Gelukkig waren er bij de douane geen problemen, dus kon ik zo doorlopen. Taxi in en op naar het hotel. Dit duurt normaal gesproken zo’n 45 minuten, maar vandaag 1,5 uur, vanwege alle file. Bij het hotel door Grant, de Front Office Manager, de Sukhvin naar mijn kamer gebracht waar ik daarna snel mijn bed in ben gegaan en tot de volgende ochtend geslapen heb.

Day2

Om half 10 had ik met Grant afgesproken. Hij heeft me naar de HR afdeling gebracht en Timmy heeft me door het hotel rondgeleid en aan iedereen voorgesteld. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik misschien nog 3 namen weet en meer niet, maar dat komt vanzelf wel.
Het uniform passen was wel weer een heel succes. Het is of veel te groot, of veel te klein en altijd veel te kort. Ik voel me nu al een reus tussen iedereen! Dan maar een maat groter en gaan ze het verstellen zodat het er niet meteen als een hobbezak uitziet.
Eenmaal klaar met de rondleiding kreeg ik te horen dat ik voornamelijk in de executieve lounge ga werken. Hier checken alle mensen die ‘Gold’ of ‘Diamond’ hebben bij de Hilton HHonors. Verder is hier een ‘conference room’, ontbijt, lunch en een cocktail uur.

’s Avonds heb ik samen met Timmy en Medzina gegeten. We moesten alleen wel wachten tot 19:30, want het is natuurlijk ramadam.
Daarna nog even langs de housekeeping om mijn pak op te halen. Helaas kon de broek niet versteld worden, dus moet ik morgen de stad in, op jacht naar een broek. Maar nu eerst naar Villa Scott om de andere studenten van de MDBC te ontmoeten!