Vietnam

Een maand geleden heb ik mijn laatste verslag geschreven, dus het is wel weer even tijd!

Vietnam is echt een heel mooi land. Het heeft heel veel verschillende landschappen: witte stranden, regenwoud, bossen met dennebomen, rijstvelden en bergen. Van alles wat dus!

Afgelopen keer ben ik gebleven bij Mui Ne. Hier ben uiteindelijk een week gebleven. Niet geheel uit vrije wil, maar aangezien mijn camera in het water en het zand gevallen was, heb ik hier moeten wachten tot hij gemaakt was. Dit was nog een heel gedoe! Hiervoor moet je eerst naar Phan Tiet, een plaatstje 30 min met de local bus van Mui Ne. Daarna is het nog zo'n 20/25 minuten lopen naar een klein winkeltje of nouja winkeltje, een klein kamertje waar je normaal gesproken liever voorbij loopt. Tv's worden uit elkaar gehaald, gelased, er staan tientallen dvd spelers waarvan ik mij toch afvroeg waar die allemaal vandaag kwamen en ga zo maar door. Maarja mijn camera deed niets meer, dus ik kon het altijd proberen! De mensen waren ook heel aardig! De iedere keer als die jongen mij zag, werd zijn werknemer van zn stoel gestuurd zodat ik kon gaan zitten! Verder was er nog een klein taalprobleempje; ik spreek op het woord 'dankjewel' na geen woord vietnamees en hij kon misschien zo'n 15 woorden Engels. Uiteindelijk ben ik er zo'n 5x geweest en duurde het ook zeker minstens een half uur, vaak een uur, tot we elkaar uiteindelijk begrepen hadden. Wel heel gezellig! Gelukkig is mijn camera gerepareerd en kreeg ik nog zijn nummer in mn hand gedrukt, maar na een smsje om hem nog een keer aardig te bedanken, kreeg ik alleen maar de tekst: 'ok' terug. Had hij waarschijnlijk ook niet begrepen!
In Mui Ne had ik ondertussen alles wel gezien, dus was ik blij dat ik weg kon! Nog wel naar een buddha ergens bovenop een berg geweest, waar ik in een heuse skigondel naar toeging! Klein verschil; er zit een regenwoud onder je en geen sneeuw. Op de terug weg nog de verkeerde bus in gestapt, maar dit is uiteindelijk ook goed gekomen!

Daarna eindelijk door naar Dalat. In de bus twee Duitsers ontmoet en daarmee naar een hotel gezocht. Heel mooi! Ik had twee hele grote bedden voor mijzelf, witte lakens en handdoeken, een grote badkamer, een mega spiegel over bijna heel de muur, een bureau en ga zo maar door! Voor wat ik tot nu toe gehad heb heel luxe! Die avond ging ik zelf nog ergens wat eten en uiteindelijk bij een Amerikaan en een Australier aangeschoven. Hierna met de Steve (de Amerikaan) nog naar een bar gegaan wat gaan drinken. Hier kwam ik uiteindelijk ook de Duitsers (Marcus en Stefan) en mijn easyrider tegen. Met mn easyrider afgesproken om de volgende dag door de bergen te gaan rijden en Steve, Stefan en Marcus zouden ook meegaan met hun easyrider. Uiteindelijk zijn we niet gegaan, want het regende de hele dag. Nog wel de taxi ingesprongen naar het Crazyhouse en we wilden naar de Silkfactory gaan, maar we werden afgezet bij een silkmuseum door de taxi. Niet echt wat we bedoelden, dus weer een taxi teruggenomen. Blijkt namelijk dat op zondag de fabrieken gesloten zijn. Grote schok, want ik weet nooit welke dag het is en dit is me nog nooit overkomen. Er zijn in Vietnam meer christenen, er zijn zelfs een paar kerken, dus hier zal het wel aan liggen.
S’avonds weer naar hetzelfde restaurant gegaan met de Duitsers. Hier een Australische man in de 50 ontmoet die vroeger in de oorlog tegen Vietnam gevochten had. Aangezien ons eindexamen onderwerp Vietnam was, vond ik dit best wel interessant en meteen maar wat vragen gesteld. Waaronder de vraag waarom hij meegevochten heeft. Het kwam erop neer dat hij eigenlijk ook tegen de oorlog was, maar het hem een leuk avontuur leek, om de jungle in te gaan.
De volgende dag wilde ik met mn easyrider afspreken, maar werd pas laat wakker, dus uiteindelijk niet meer gedaan. Een beetje door de stad gelopen en afscheid genomen van de Duitsers. Wel een tour en de bus geboekt voor de volgende dag, dus om half 7 werd ik opgehaald. Samen met de guide de bergen in gegaan, een silkfactory, koffie/thee plantage, cricketfarm (en er 1 gegeten), rice wine factory (en gedronken om 8 uur ’s ochtends!) en een bloemen farm bezocht. Hierna gezellig nog een kopje koffie samen gedronken en daarna was het tijd om de bus in te gaan naar Nha Trang om daar vervolgens over te stappen naar Hoi Ann.

De busreis was heel bijzonder. Aangezien het redelijk veel geregend had onderweg, waren de wegen een en al modder en gaten. Hierdoor slaagde de buschauffeur erin om een andere auto te raken waardoor één van de ramen eruit viel. Nadat hij heel wat telefoontjes had gepleegd, de kinderen in het dorpje mijn koekjes gejat hadden en we allemaal raar werden aangekeken door de inwoners van het dorpje gingen we toch weer verder. Poging 2. Een half uurtje later gebeurde er weer iets. We weten niet echt wat het was, maar het klonk niet goed. Daar ging de buschauffeur dan zelf met een sleutel en schroevendraaier naar buiten en na een half uur kwam hij weer terug en gingen we weer. Gelukkig stopten we net voor de gefrituurde bananen met deeg, dus ondertussen hadden wij wel wat te snacken gekocht!

Na 20 uur in de bus gezeten te hebben, waren we er dan eindelijk. Hoi Ann. Een heel leuk plaatsje. In het oude deel zijn auto’s en scooters verboden, dus het is ook heerlijk stil. Verder wat je er kunt doen is: shoppen, shoppen en meer shoppen en dit hebben we ook gedaan. Aan het eind nog een doos met 9 kilo naar huis opgestuurd met souvenirtjes en een op maat gemaakt pak, dus het waren een geslaagde 3 dagen!

Deel 2 komt later, maar ga eerst even een hapje eten!

xx