Zo moet een Koningin zich voelen!

Sosdrey!

Het was alweer een paar dagen geleden, dus hier gaan we weer!

In Sihanoukville zijn we nog een paar dagen gebleven. De meiden gingen donderdag al richting Phnom Penh, dus dat was wel weer jammer. Nadat we met zn allen nog even hadden ontbeten, was het voor hen tijd om de bus te pakken en wij gingen de tuk tuk in opzoek naar een pharmacy. Één van de jongens, Ryan, heeft hele rare open wonden op zijn been en deze is ook helemaal rood, warm en dik. Naast de pharmacy waar we waren, zat ook een dokter, dus hier eerst maar even langs. Via een infuus aan de antibiotica en dit moet hij 3 dagen en daarna, omdat hij naar Phnom Penh gaat, doorgaan met nog 5 dagen antibiotica slikken. Craig en ik (vooral ik) stonden met de camera’s al klaar en daar ging het infuus. Genoeg foto’s gemaakt voor het fotodagboek van zijn been en dan was het nog 15 minuten wachten voordat alles erin zat. Hij is samen met 3 anderen terug de tuk tuk ingegaan richting het guesthouse en ik ben met 3 anderen nog even het dorpje gaan bekijken. Niet veel aan, maar er was een hele mooie supermarkt met echt van alles! Uiteindelijk heeft het denk ik zo’n 3 kwartier geduurd voordat we alles met open mond hadden bekeken en we klaar waren om terug te gaan naar het guesthouse. Onderweg nog even gestopt bij de tattoo shop. James wilt misschien een tatoeage om zijn enkel met de tekst: ‘you only live once’. Maar nadat de man ounce schreef in plaats van once en hij niet heel enthousiast was, toch maar niet gedaan.
Het was onderhand alweer eind van de middag dus terug in het guesthosue nog wat geinternet en gezelligheid en daarna was het alweer etenstijd. Na het eten naar de monkey republic, waar we al redelijk beroemd zijn. Niet alleen hier, maar ook als we met zn allen op straat lopen, wordt er af en toe geroepen: ‘Hé there are the guys from last night!’. Beroemd of berucht, het is hoe je het bekijkt.

De volgende dag wilden we eigenlijk scooter huren om rond te gaan rijden en naar een ander strand te gaan. Alex zou alleen aan het eind van de middag vetrekken naar Phnom Penh, dus besloot de rest ook te gaan, want of ze nou die avond gingen of de volgende ochtend maakt ook niet uit. Daarom werd het wat lastig om nog scooters te huren, want dan zouden we niet heel veel tijd hebben, aangezien we niet heel vroeg opstonden, we nog moesten ontbijten en daarna weer met Ryan naar de dokter voor zn volgende antibiotica infuus.
Samen met Laura daarna nog naar het strand geweest. Hier even gezeten en wat gedronken en weer aangevallen door zo’n 50 mensen die of armbandjes willen verkopen, manicure, pedicure, massage, fruit en noem maar op. Naar mijn idee lopen er op het stand meer mensen dingen te verkopen dan dat er liggen te zonnen. Iedereen probeert het een keer, dus een gesprek voeren gaat erg lastig. Sommige kinderen worden heel boos als je niets koopt en heel brutaal. Zo had ik laatst een jongetje die armbandjes verkocht, maar ik niets wilde kopen. Op een gegeven moment begint het te regenen en komt hij naar me toe: ‘You know why it rains? You want to know why? Because you didn’t want to buy my bracelets!!!’. OK… Toen Jess een keer fruit kocht van een jongetje kwam een meisje naar haar toe die begon te dreigen dat ze wel zou merken wat er zou gebeuren, omdat ze geen fruit van haar had gekocht, maar van iemand anders. Gewoon leren negeren en dan gaan ze vanzelf wel weg leerde we deze dagen.
Daarna was het tijd voor iedereen om te vertrekken. Toch wel jammer, aangezien ik niet iedereen weer zal zien. De meeste zie ik waarschijnlijk wel weer een keer met de reünie in Engeland, maar Alex, uit Australië, waarschijnlijk niet meer. Daarna even gedouched en omgekleed en weer naar Monkey Republic om daar wat te eten. Nog even met één van de eigenaren gepraat en hm een filmpje van de avond ervoor gegeven. Daarna op mn weg terug kwam ik wat jongens tegen die ik de vorige avond had ontmoet in een bar. Ze werken allemaal in dezelfde bar, dus even wat met hen gedronken, maar snel weer terug want ik was onwijs verkouden! ’s Avonds nog even met thuis geskyped en daarna naar bed.

De volgende ochtend was het mij beurt om de bus in te gaan. Om half 12 werd ik opgehaald en het zou maar zo’n 2 uur duren naar Kampot. In een veel te warme bus duurde het uiteindelijk zo’n 3,5 uur, want we stopten in wat dorpjes. Grappig verhaal: in één van de dorpjes kocht de chauffeur een paar levende eenden in een mandje en deze zette hij naast zich neer en daar gingen we weer. Ik zie het al voor me: de buschauffeur in Nederland die af en toe stopt om wat eenden, kippen en ander vee op te halen! Uiteindelijk toch aangekomen en ze zetten je ook nog af waar je wilt. Op naar ‘The Magic Sponge’; een vrij nieuw guesthouse wat ik op internet had gevonden. Er was gelukkig meteen een bed vrij in één van de dorms dus dat kwam goed uit. De rest van de middag een beetje rondgehangen, gemidgetgolfed met de eigenaar en een andere man en daarna heerlijk in het guesthouse gegeten.
In het guesthouse zitten wel wat rare types. Ze wonen allemaal in Kampot en het zijn allemaal mensen die een beetje in de hippie tijd zijn blijven hangen en wat andere vreemde mensen. Wel heel gezellig!

Zondag heb ik één van de fietsen van het guesthouse gepakt en rondgefietst door het dorpje. Uiteindelijk even wat gaan drinken bij het Epic Arts Café. Een café wat door doven mensen wordt gerund. De organisatie helpt doven en gehandicapten en geeft hun een opleiding. Sommige gebaren zijn heel anders en sommige zijn hetzelfde. Na een tijdje ging het wel en begrepen we elkaar toch.
Hierna nog wat rondgefietst en terug naar het guesthouse waar ik de rest van de avond heb gezeten en vroeg naar bed, want de volgende dag zou ik om 8 uur worden opgehaald.

Dit gebeurde ook en op naar Bokor National Park. Een heel groot natuur park met boven op de berg een spookstad. Eerst met zn 11en in een 6 persoons busje en daarna met zn allen in een truck naar boven. De laatste 2 uur was het lopen door de bossen en dan waren we er eindelijk. Eerst even lunch en dan spookstad bekijken. Helaas geen spoken gezien, dus één grote teleurstelling natuurlijk! ;)
Terug nog even langs een waterval geweest, waar het keihard begon te regenen, dus waren we allemaal helemaal doorweekt. Toen het opgeklaard was snel de auto weer in, maar het begon weer keihard te regenen en nu ook nog een koude wind, dus we waren allemaal bevroren! Toch moesten we nog een uur terug lopen naar beneden, dus op mn allstars het glipperige bos weer door en niet kijken naar de afgrond aan de linker kant! Gelukkig hebben we het allemaal overleefd, dus weer terug ons kleine busje in. Op de planning stond nog een bootcruise om de zonsondergang te zien, maar iedereen was koud en het was toch bewolkt, dus terug om een lekkere, warme douche te nemen! ’s Avonds werd ik getrakkteerd op een heerlijk stuk taart, met vlees en groentes, dus een gezonde taart, en een ijsje door één van de barmannen. Ze zorgen allemaal goed voor me! Hierna nog even een filmpje gekeken met één van de jongens van het guesthouse, Da, maar halverwege viel ik al in slaap, dus dan maar naar bed!

De volgende ochtend veel te lang uitgeslapen, dus maar meteen voor lunch gegaan bij het Epic Arts Café. Hier zaten een groep vrijwilligers, dus even een praatje gemaakt. Daarna achterop de scooter naar het Epic Arts Center. Hier mocht ik meedoen met een woodcarving les. Daarna nog even wat informatie meegenomen voor Pieternel. ’s Avonds is mij, een poging tot, pool geleerd, maar ik kan er nog steeds niets van!

De volgende ochtend was het vroeg dag. Om 7 uur ging de wekker, want om half 9 was er een circus cursus in het centrum en ze vroegen mij of ik wilde komen kijken. Uiteraard ben ik gegaan en ze zijn echt heel goed! Dit is mede onderdeel van hun opleiding. Ze leren allemaal soorten kunst en circus is één van de onderdelen. Hierna weer terug gegaan en om eerlijk te zijn heb ik niets anders gedaan dan in een hangmat liggen, lezen Da geholpen met zijn Engels, want hij spreekt zo’n 10 woorden en dat is het. ’s Avonds was het weer tijd om verder te gaan mij mijn lessen pool, maar het ging nog slechter dan de avond ervoor. Het is dus duidelijk, ik heb er geen talent in!

Vandaag heb ik ’s ochtends een scooter gehuurd van het guesthouse en wilde ik naar een peperplantage zo’n 30 km verderop. Kampot staat hierom bekend. Hier ben ik even rondgeleid en de eigenaar herkende mij vanuit het Epic Arts Café, dus even nog een praatje gemaakt en daarna weer op de scooter door het landschap van Cambodja rijden. Door allemaal hobbelige en modderige weggetjes gegaan en heb echt van alles gezien! Het is zo’n mooi land! Kan niet beschrijven hoe mooi het is. Mijn tip aan iedereen: ga naar Cambodja! ;)Verder snap ik nu helemaal hoe de koningin zich moet voelen, de kinderen zwaaien naar je en roepen heel hard HALLOOO!! Volwassenen lachen je toe en zeggen je allemaal gedag.
Op de terug weg een stop gemaakt bij het dorpje Kep, het dorpje voor het dorpje waar ik zit. Het was even zo’n 30 km, maar het was het zeker waard! Het dorpje zelf is niets aan, maar het staat vooral bekend om zn krab. Het dorpje ligt aan de zee, maar een echt strand is er niet. Na een heel stuk rijden, nog geen restaurants gevonden, zag ik 3 meiden lopen waar ik het maar even aan gevraagd had. Ik bleek nog maar zo’n 2 minuten weg te zijn van de restaurants. Op hun beurt vroegen ze of ik het strand had gezien, maar op een zelf gemaakt klein strandje na had ik ook niet echt iets gezien. Eenmaal bij de restaurantjes aangekomen er één uitgekozen waar het het drukst was en later zag ik dat deze ook in de Lonely Planet staat. Dat moet dus wel goed zijn! Ik dacht dat ik niet zo’n krab fan was, maar ik heb echt onwijs lekker gegeten! Meteen genoeg voor de hele dag, want heb me helemaal volgepropt! De krab was geserveerd in een heerlijke groene peper saus, die natuurlijk ook uit Kampot komt. Op de terug weg even gas geven, want de wolken kwamen eraan en werden mij iets te donker! Onderweg kwam ik Da tegen in een klein dorpje voor Kampot, dus even hallo gezegd tegen hem en zn vrienden. Daarna begon het dan toch te regenen en was ik toch nog helemaal doorweekt, want een klein buitje kennen ze hier niet!
Terug in het guesthouse was de barman al lekker dronken en ben ik maar rustig buiten gaan zitten met mn laptop en begonnen aan mn blog. Daarna weer afgeleid door Femke, die weer zo nodig er door heen moest praten! ;)
Snel even de douche onder en brandend kwam ik eruit! Een eitje kun je nu op mij bakken! Op de scooter verbrand je toch iets sneller dan als je loopt (A). Hierna de bus geboekt voor morgen ochtend 07.15 richting Phnom Penh. Vanaf zondagavond is hier ook het waterfestival. Eén van de grootste festivals in Cambodja. Miljoenen mensen komen naar de stad en vieren dat de Mekong zich terugtrekt, omdat het regenseizoen voorbij is. De twee jongens van het guesthouse gaan allebei op zondag, dus met Thy heb ik al afgesproken dat ik met hem mee ga naar zijn familie en vrienden om het festival op zn Cambodjaans te vieren! Dat wordt dus een hele ervaring!
Nu maar snel slapen, want het wordt een lange dag morgen!

Kus!

Foto’s Thailand 1: http://www.facebook.com/album.php?aid=221466&id=535382438&l=83baf64da9
Foto’s Thailand 2: http://www.facebook.com/album.php?aid=232697&id=535382438&l=8898f0e98b
Foto’s Laos: http://www.facebook.com/album.php?aid=248900&id=535382438&l=bb8ebcc099
Foto’s Cambodja: http://www.facebook.com/album.php?aid=253084&id=535382438&l=660de238a1