Oeh aa aa a (Monkey Town!)

Hallo allemaal!
Weer even een update! Ben er zelf ook heel trots op dat ik het allemaal zo goed bijhoud! ;)

Dag 7 04.10.2010
Vandaag weer vroeg opgestaan om de trein naar Lopburi te pakken. Nadat ik meteen maar even de planning voor de terugreis had gevraagd, kwam ik erachter dat er een trein om 11 uur, half 1 en kwart voor 3 terug ging. Als ik de trein van kwart voor 3 terug zou nemen, zou ik het allemaal net kunnen redden, maar dan moet er geen vertraging zijn. Ik had het er allemaal al wel gezien, dus ik heb de trein van 11 uur genomen en dat was maar goed ook, want deze trein had al 1 uur vertraging.
Lopburi zelf is niet heel erg bijzonder. Het is een klein dorpje, met wel wat oude tempels en ruïnes. Het staat vooral bekend om de aapjes. Door heel het dorp heen lopen apen. Na me een paar keer doodgeschrokken te hebben van apen die ineens vanaf het dak of vanuit de elektriciteitsdraden naar beneden kwamen, raakte ik er toch wel een beetje gewend aan. Een stukje verderop zaten hele groepen met apen. Bordjes met ‘Pas op dat de apen niet aan je tas gaan zitten’ waren dan ook niet zeldzaam. Na wat foto’s gemaakt te hebben van de aapjes ben ik toch maar even het dorpje gaan doorlopen, op zoek naar wat leuks. Je merkt dat ze hier wat minder gewend zijn aan toeristen, want ik was een attractie op zich. Ten eerste kwam er een schoolbus met kinderen voorbij die allemaal begonnen te wijzen, te kijken en enthousiast te zwaaien. Nu is dit al een paar keer eerder gebeurd, zelfs met boten of bussen Chinese toeristen, dus ik keek er niet heel erg vanop. Maar hoe verder ik het dorpje in liep, waar ook niets te bezichtigen is, dus waarschijnlijk nooit toeristen komen, hoe meer blikken ik mijn kant op zag gaan. Mensen op scooters die voorbijreden die omkeken, mensen aan de andere kant van de straat die naar je lopen te staren en als ik even wat te drinken haal bij de seven/eleven is er iemand die mij de hele tijd aanstaart. Als naar links loop, loopt hij ook die kant op en andersom. Allemaal toch wel heel raar!
Op tijd weer terug naar het treinstation gegaan, onderweg nog een vrouw, die net boodschappen had gedaan, beroofd zien worden door 2 apen! Terwijl ik rustig zit te wachten, komt er een man van het station naar me toe gelopen die mij en nog 2 andere toeristen die een stukje verderop zaten even vertellen dat de trein een uurtje later komt. Na een uur toen de trein eraan kwam, kwam hij ook nog even speciaal vertellen dat dit inderdaad de trein is die ik moet nemen. Allemaal heel aardig!
Eenmaal terug in het guesthouse was Jode al vertrokken en zat G rustig wat te lezen. Samen nog een een filmpje gekeken en daarna ben ik nog maar snel wat gaan eten. Net toen ik mijn schoenen uit aan wilde doen, deze moet je bijna overal uit doen voordat je naar binnen gaat, liep Julie net binnen. Ze was die ochtend aangekomen en moest snel weer weg, want het busje voor de boattrip stond al te wachten. Wel leuk om haar nog net even tegen te komen!
Om half 5 stond de tuk tuk klaar om mij naar het busstation te brengen. Dit was nog best een eindje buiten de stad, dus het duurde een kwartiertje. Daar had ik plaats genomen in de wachtruimte en de bus zou dan snel komen. Tenminste dat dacht ik. Nadat ik steeds wel een paar bussen zag aankomen en steeds hoopte dat het mijn bus was, reden ze toch allemaal door. Daarna kwamen er een stuk of 20, als het er al niet meer waren, bussen aangereden met mensen die uit hun werk kwamen en richting huis moesten. Één voor één stapte ze in de bussen de steeds weer langskwamen, maar het was nog steeds niet mijn bus. Om kwart voor 6 ben ik het toch maar even gaan vragen voor de zekerheid. ‘Two minutes’. Zei de man. Jaja. Als 2 minuten een half uur duurt ja! Om kwart over 6 kwam de bus daar dan eindelijk aan. Ondertussen moest ik al de hele tijd naar de wc, maar ik durfde niet, want ik was bang dat precies dan de bus komt. Maarja de bus was er, dus daar was ik al heel blij mee! De bus stopte wel heel vaak, waaronder één keer een half uur, waarin je kon eten. Omdat ik van te voren niet wist hoe het zat met de pauzes en met het eten, had ik een zak chips gekocht dus heb ik die maar opgegeten.
Om 1 uur kwamen we dan eindelijk aan in Sukothai! Natuurlijk enorm opgelicht door de tuk tuk driver, maar ik was allang blij dat hij me naar het juiste guesthouse bracht, mijn tas naar binnen droeg en even de jongen voor mij wakker maakte die de wacht hield. Daarna snel mn kamer in en slapen!

Dag 8 05.10.2010
Vandaag mijn eerste dag in Sukothai. Alleen ik heb niets van de stad gezien nog. Vandaag is echt zo’n dag dat ik nergens zin in heb en alleen maar in mn bed wil liggen. Aangezien ik kan doen wat ik wil, heb ik dit ook gedaan!
Eerst heb ik geslapen tot een uurtje of 12. Ik heb nu enorme pijn in mijn rug, want het bed is keihard alsof je op de grond ligt. Daarna even lekker gedouched, aangekleed en een mixed fruitshake gedronken. Daarna maar weer lekker naar mn kamer gegaan en een filmpje gekeken. Nu ik weer even alles aan het typen ben, kom ik erachter dat ik niet één, maar twee kamergenoten heb. Ik denk dat het gekko's zijn of iets. Eerst zat er één heel ver weg en stil in een donker hoekje, wat ik wel veilig vond. Daarna kwam er een tweede bij en beginnen ze keihard over de muur achterelkaar aan te rennen. Dus ik meteen het midden van het bed opzoeken, mijn ogen en oren gespitst en hopen dat ze niet van de muur afkomen! Toch ook maar voor de zekerheid wat losse zakjes in mijn backpack gestopt en deze dicht gemaakt. Nu heb ik ze al 5 minuten niet gehoord of gezien, dus, even afkloppen, ik denk dat ze weg zijn! :)
Rond een uurtje of 4 toch maar even naar buiten gegaan en wat gaan eten, want ik had toch wel een beetje honger! Even ergens bijeen kraampje pad thai gegeten (<3) en daarna weer terug naar het guesthouse. Hier moest ik nog even mij inschrijven in het boek, want dat had ik gister nacht nog niet gedaan. Ik zag dat er boven mij nog twee meisjes stonden uit Nederland die vandaag waren aangekomen. Ze stonden ingeschreven onder de naam: Denise Janssen. Haar naam kwam me wel bekend voor, wist niet waarvan, maar de namen Denise en Janssen zijn veel voorkomend in Nederland, dus ik dacht er niets bij. Ik liep naar boven en zag dat de deur van hun kamer openstond, dus ik ging me even voorstellen. Meteen zei ze dat ze me herkende en vroeg of ik ‘van Dis’ heette van mijn achternaam. Ja. Ze kende mij van skiën en vroeg of ik niet met Carine naar India was geweest deze zomer. Natuurlijk wordt ik zelfs hier aan de andere kant van de wereld weer verwisseld met Femke.
Toch wel grappig dat je aan de andere (bijna) aan de andere kant van de wereld een bekende tegen komt! Samen met hen naar de night market gegaan waar zij nog wat hebben gegeten en we met zn 3en nog een ijsje hebben gegeten.
Nu waarschijnlijk ergens wat drinken of een filmpje kijken met zn 3en.

Kus!